Władca bagna siedział na jednym ze swoich podwodnych tronów, spoglądając na unoszące się nad taflą morza chmury. Ze względu na wysokie zanieczyszczenie Bałtyku, widoki nad głową Welesa były ciemne i niewyraźne. Z ledwością odróżniał unoszące się na powierzchni opakowania po chipsach od kuprów mew i rybitw, którym nie przeszkadzała brzydka pogoda. Mimo że czuł każdą kością, iż w okolice Świnoujścia zbliża się jego znienawidzony brat Perun wraz z wichurą i błyskawicami, było mu wyjątkowo wesoło. Podniósł do ust drewnianą łyżkę i zachłannie siorbnął.
Ciągnąca się maź natychmiast rozpuściła mu się w ustach, dając słodki smak. Dawno już nie jadł kisielu. Co prawda ten nie mógł się

Gordon Barbarzyńca i Drużyna Dywanu
Zamknij oczy. Czy widzisz osadę wśród puszczy? Czy widzisz krąg drewnianych domków, plac po środku i palisadę dookoła? W puszczę wdziera się parę poletek. A tu, nieco na uboczu, stoi szkarłatny namiot. Zajrzyjmy do środka.  Czy widzisz starą kobietę, która pochyla się nad kotłem? W kotle bulgocze nieznana ci mikstura, namiot wypełniają fioletowe i zielone opary. Układają się w fantazyjne kształty. Stara kobieta bacznie się im przygląda. Odczuwa już niepokój, ale to przecież nic pewnego, prawda? Przecież jeszcze nie ukazał się trzeci znak. Jeszcze nie. Jeszcze…
- Niech to licho!
***
Gordon od rana miał uczucie, że ktoś się mu przygląda. Czyjś wzrok śledził go, gdy oporządzał konie i gdy polerował broń w