Dangel19Aki

Takie trochę poplątane z pomieszanym opowiadanie. Postacie są z "Life on Mars", "Blackpool", "Torchwood" i "Doctor Who". ____________________________________________________ Sam źle się czuł w dwutysięcznym roku. Za bardzo się przyzwyczaił do tego wszystkiego, co działo się w latach 70. Bardzo szybko też okazało się, iż bardziej istnieje w tamtych czasach. W tych nie tylko czuł się źle, ale praktycznie też nie istniał. Nie czuł bólu, nie czuł radości jedynie wielką ziejącą pustkę. I dlatego wła&#

Dobrze na początek kilka informacji. 1. Tytuł nie ma nic wspólnego z tym co będzie się działo w opowiadaniu. Chcę tylko zasygnalizować że będzie trójka głównych bohaterów, plus jakieś tam poboczne postaci. Jacy to bohaterowie? Przekonacie się niedługo. 2. Jest drobne namieszanie z czasem więc mówię od razu, że akcja opowiadania dzieje się po odcinku "Ostatni Władca Czasu" (Last of the Time Lord). 3. Piszę w Wordzie więc nie powinno być błędów ortograficznych, ale w razie czego krzyczeć. To c

Kiedy patrzysz w niebo, na migoczące gwiazdy. Kiedy cicho płaczesz, w poduszkę po okropnym dniu. Kiedy czujesz się tak mały, że wszyscy mają cię głęboko. Przypomnij sobie moje słowa: Wiedz, że te gwiazdy migoczą dla Ciebie. Po złych dniach nadchodzą dobre. A innymi się nie przejmuj póki masz pewność, że jest na tym świecie ktoś kto Cię kocha.

Stał przed lustrem w łazience. Co dziwne nie odbijał się w jego zwierciadle, w przeciwieństwie do trzymanych przedmiotów. Zarówno szczoteczka do zębów jak i szklanka z wodą zdawały się być zawieszone w powietrzu. W lustrze brakowało rozczochranych po śnie włosów w ciemnokasztanowej barwie, podkrążonych oczu o czerwonych tęczówkach, garbatego ale zgrabnego nosa oraz wąskich ust otoczonych zarostem. Brakowało też szyi oraz szerokich ramion podobnie jak i dobrze zbudowanej klatki piersiowej oraz płaskiego brzucha. Mę&

 Leżał martwy. Blado brązowe oczy wpatrywały się w szary sufit. Jego usta stawały się sine a oblicze blade. Nieprawdopodobne. Zrobił to. Znaczy nie on. Zrobili mu to – tak, to zdecydowanie lepiej pasuje. Zrobili mu to, zabili go. Z zimną krwią i zwierzęcymi maskami. Nie zwierzęcymi. Zwierzęta nie zabijają dla zabawy, a oni tak. Oni czyli ludzie. Inni ludzie. Źli ludzie. Potwory nie ludzie. Mniejsza o to. Zabili go, leżał martwy z otwartymi oczyma, uchylonymi ustami. Patrzył niewidzącymi oczyma w sufit. Był przystojny. Pół W&#

Był cichy - bo tak został zaprogramowany. Był szybki - bo tak został skonstruowany. Miał jeden cel - do jego wypełnienia został stworzony. Oni mówili, Oni kazali, Oni zaprogramowali. W programie był błąd. Był Ich winą. Z premedytacją czy przez nieuwagę? Z głupoty czy przejawu geniuszu? W każdym bądź razie był. On z błędnym oprogramowaniem leżał na dachu z karabinem snajperskim. Błyszczący i odbijający w swym metalowym ciele tysiące gwiazd oraz niebo. Czekający na tego któremu przeznaczona by

- Macie linę? – Zapytała niebieskooka blondynka o przeciętnej urodzie – włosy do łopatek, niska metr sześćdziesiąt jak nic, wielkie piersi matki karmiącej i szerokie biodra idealne do rodzenia synów. -Po, co ci? – Zapytała brunetka z grzeczną ciekawością. Była równie niska jak blondynka, ale zdecydowanie delikatniej zbudowana. Było to filigranowe dziewczę o pięknym uśmiechu i zatroskanych brązowo zielonych oczach. -Nic mi się nie układa. Mąż mi nie ufa, nie mam, z kim zostawić ośmiomiesię

Lost in the dark Robbed of memories Alone Starting at the sky Without memories With an empty heart Alone Never sleeping Never hungry Never thirsty Always alone Devoid of memories Forever alone ~*~ But something... Keeps him alive Brings joy Pushes forward It's hoped She lives in his mind Driven by his heart