Siya si Rebecca
Maganda pa rin kahit basang basa na
Kanyang payong naiwan sa opisina...
Araw niya'y lalong nasira
Dinaanan lang ng taxing pinapara
Natalsikan pa ng putik ang kanyang palda
"Putang Ina!"
sabi ni Rebecca
"Yan din sabi mo kanina ah"
May sumagot, nagulat siya
Sa kanyang tapat, ulan ay nawala
Paglingon, "Larry, Ikaw pala"
Siya si Larry, crush ni Rebecca...
sa kanilang opisina.
May payong na dala, kulay pula
"Sensya ka na ha?"
sabi ni Rebecca
"Saan?"sagot ni Larry sa kanya
"Sa 'Putang Ina', sa 'kanina'"
"Sus" sagot ni Larry sabay tingala
"May mas malaki tayong problema..."
Ula'y lumakas pa
Kumulog...Kumidlat pa
Ang dalawa'y na
Iba ang tubig ngayon...
Mas malamig...
Mas mabigat.
Mas mabilis din ang patak
Mata ko'y 'di na maimulat
Ang pagtama sa yero'y...
Mas maingay.
Kalawang lalong sumisingaw
Kung kelan mas malakas ang ulan
Doon kita 'di narinig sumigaw
'Bumaba ka dyan!'sabi mo lagi
'Madulas dyan, mahulog ka!'
Pero huli ka nanaman Inay,
Dahil akoý nakapwesto na
Mga araw na walang araw
Parati kong sinasalubong
Bago pa man bumuhos ang ulan
Nakahilata na sa bubong
Ang mapayapa kong pagligo
Sa sigaw mo'y nayayanig
Pero iba ang tubig ngayon...
Mas mabigat...
Mas malamig.
Hindi ka sumigaw
Pero nakita kitang tumingin sa akin
Nung napansin mong napansin ko
Umiwas
Palakas ng palakas ang buhos ng ulan
Palakas ng palakas ang reklamo ng aking tsan
Kung bakit biglang ulan
Ang payong koý hindi dala
Kung bakit sa lahat ng lugar na pwedeng mapadpad
Dito pa.
Dito...
Sa restaurant sa kanto.
Kung saan walang masisilungan sa kahit anong liko
Maliban na lang sa tapat ng kanilang pinto
Pintong bukas na
Hinihintay na lang akong pumasok
Ingay ng mga kutsara
Amoy ng ginisang sibuyas...
Na sumasama sa usok
Hindi.
Kahit may laman ang aking bulsa
'Di bale nang walang laman ang tsan
Pwede naman sa kabila o kahit doon
Kahit saan, wag lang dito, kahit saan!
'Kahit saan'
Gutom ka na kasi, alam ko
Kaya yun ang sa
Sore fingers
from pressing numbers
I tried again and again
The closer I am to the end
The more I want go back and begin
Again
Again
Again
Pressing harder
What did I miss?
What is hiding from this list?
Pressing faster
I already know the rest
What I'm after is what's making it less
Pressing more
Fingers sore
The result now is the result before
Should I press more?
Or should I just ignore?
That it's still less
That all I got is just the rest
I could go back and begin
Again
Again
Again
Or I could call it a day
It will never be enough anyway
Trying to feel the wind in my hair
To the horizon I stare
Keeping my head up
So no one will know
Making bigger steps
Because I'm chasing tomorrow
Clenching my fist
With time, I fought
The end...
Of this road, I sought
But still...nothing.
Like everything, it's gone.
Patience was the only thing I could hang on
Made bigger steps
Tried to keep my head high
Wishing these aching feet could lie
But no matter how big my steps are
The horizon's still far
No matter how high I keep my head
My feet are still red
Losing my grip
Less to hold on
Still... nothing
Like everything, it's gone.
This road has no end
Time is winning
My fist couldn't bl
The god that laughs the loudest by bjworks, literature
Literature
The god that laughs the loudest
I'm the god that laughs the loudest
It's so funny can't you see?
Looking at you
Only looking at me
Oh don't you deny
I've out-shined them all
Leave me once, twice or more
But you'll go back and crawl
Begging for more
And I can't help but giggle
You, mistaking me for the other
Is such a funny riddle
You kneel
Kissing my feet as you swallow your pride
You're bowing your head
But those tears, you can't hide
And as your tears drop
I'll shower you with spit
Disgusted as you pretend to be
But you crave for every bit
I've more worth
Than those drops combined
You didn't say it
But it is your punchline
My tummy hurts
Cuz it is so funny
Your tum
Time was never my friend
Always missing the beginning
Only left with the end
Time had always been my enemy
Tells me not to worry
But later made me hurry
Time really is gold
Too special, too expensive
Too heavy to hold
Time really suck
It slips away so fast
that I run out of luck
Time heals
But when it's upset
It kills
Time and me
will never be
As long as I don't give time,
Time.
Nagulat ako sa 'yong kalabit
Di kita napansin sa 'yong liit
At paglingon ko'y ibinuka mo ang 'yong kamay
Wala man lang "hello" wala man lang "hi"
Siguro ang "palimos po" ay di na rin uso
Pinigilan kong matunaw ang aking puso
Itsura mo'y itsura ko tuwing nagtatrabaho
Di na umaasa sa pagbabago
Ika'y tinalikuran
Pero ako'y iyong sinundan
Ikaw ay andyan kung san ako dadaan
Pilit kitang iniwasan
Pero ayaw mo kong tantanan
Awat na liit
Wag kang makulit
Ayokong bumigay
Hindi ako magbibigay
Pagka't kilala na kita
Kahit ngayon lang tayo nagkita
Tulad ka rin ng iba
Pag may hawak na ang kamay
Wala man lang "Tnx" wala man lang "bye"
Hindi ko naman